Dag van de Arbeid tegen populisme

Een aangekondigde staking die vandaag, op de Dag van de Arbeid, had kunnen plaatsvinden is vooralsnog afgeblazen. Vakbond FNV beloofde actie als brancheorganisatie Koninklijke Nederlandse Slager (KNS) niet tegemoet zou komen aan de eisen van verenigde slagerijarbeiders. De eveneens verenigde slagerijbazen komen de vakbond nu een beetje tegemoet en dus worden acties opgeschort tot de vakbondsleden het hunne er over hebben gezegd. Voor arbeiders in wasserijen is deze eerste mei een heuglijke dag. Eerdere stakingen hadden resultaat: de lonen gaan per vandaag met 4,5% omhoog. Ondertussen is de strijd voor arbeiders van een verpakkingsbedrijf in Farmsum nog niet gestreden. Dus gaan de acties door om genoeg boodschappengeld binnen te halen. Ook de arbeiders van een glasvezelbedrijf zijn met acties begonnen. En de onderhandelingen in de sector Agrarische Bedrijfsverzorgingsdiensten verlopen stroef. Of daar acties komen zal afhangen van de gesprekken die 13 mei worden hervat. Mocht u zich afvragen: waar hebt dat voor nodig?  In januari gaven Ruud Vreeman (Arbeid- en organisatiepsycholoog en Frank Pot (emeritus hoogleraar sociale innovatie) het antwoord: Minder doden door het werk betekent minder voedingsbodem voor populisme (bron: Volkskrant) Zij stelden dat hoe minder invloed werknemers op hun arbeidsomstandigheden hebben, hoe groter de kans is dat zij ook cynisch worden over de politiek in het algemeen. Vreeman en Pot verwezen naar socioloog Ulbo de Sitter. In 1981 schreef hij dat het ontbreken van de mogelijkheid om op het werk verantwoordelijkheid te dragen en deel te nemen aan de besluitvorming, kan leiden tot ‘passieve vervreemding’ en ook tot ‘havikachtige voorkeuren’ voor het oplossen van politieke problemen (door handhaving van gezag, orde et cetera). Ook verwezen Vreeman en Pot naar onderzoeken van de universiteiten van Nijmegen, Leuven en Oxford. Die onderzoeken “laten zien dat werkenden die niet mee mogen praten over hun werk, die slechte arbeidsomstandigheden hebben of veel onzekerheid door flexwerk, eerder cynisme over de politiek, een anti-elitegevoel en sympathie voor populistische partijen ontwikkelen”. Dat moet anders en niet bij loonsverhoging alleen. In hun opiniestuk complimenteren Vreeman en Pot de minister van Sociale Zaken en Werkgelegenheid (Karin van Gennip) die met de Arbovisie 2040 in de hand oproept tot toekomst met ‘zero deaths’ op de werkvloer: Een democratisch herstel in de zin van nul doden door toedoen van arbeid, is daarom een belangrijke opgave. De minister heeft een goed begin gemaakt daarmee. De Algemene Rekenkamer had al eens uitgezocht dat in Nederland jaarlijks ongeveer 60 mensen omkomen bij bedrijfsongevallen. Nog eens zo’n 4.000 mensen overlijden aan de gevolgen van ongezond werk. En dat is nog aan de lage kant geschat: “Van minimaal de helft en mogelijk zelfs van 70% van de meldingsplichtige ongevallen krijgt de Arbeidsinspectie geen melding” (bron: SER). Wereldwijd komen bijna drie miljoen mensen om door werk gerelateerde ongelukken en beroepsziekten (bron: ILO). Zullen we daar op deze Dag van de Arbeid eens een minuutje stil bij blijven staan? Bij al die mensen wiens ‘bestaanszekerheid’ niet werd gered door een loonsverhoginkje hier en een procentje meer vakantiegeld daar. Dat de Dag van de Arbeid daar over moge gaan: Je gaat naar je werk en je komt vrolijk en gezond weer thuis. Een tevreden arbeider is geen onruststoker. Dat scheelt al gauw een populistisch partijtje minder.

Door: Foto: FNV Bondgenoten (cc)

Closing Time | Am I the Same Girl

, door

In 1968 nam Barbara Acklin het nummer ‘Am I the Same Girl’ op. Producent Carl Davis besloot haar zang echter te vervangen voor een pianotrack van Floyd Morris.

Een goede zet, want het leidde in 1969 tot de hit Soulful Strut van Young-Holt Unlimited. Acklin moet zich echter beroofd hebben gevoeld. Toen haar gezongen versie later dat jaar alsnog werd uitgebracht, scoorde die aanzienlijk minder goed.

In 1992 pakte de Britse band Swing out Sister de mantel van Acklin op met een cover die een wereldwijde hit opleverde.

Steun ons!

Mededeling

De redactie van Sargasso bestaat uit een club vrijwilligers. Naast zelf artikelen schrijven struinen we het internet af om interessante artikelen en nieuwswaardige inhoud met lezers te delen. We onderhouden zelf de site en houden als moderator een oogje op de discussies. Je kunt op Sargasso terecht voor artikelen over privacy, klimaat, biodiversiteit, duurzaamheid, politiek, buitenland, religie, economie, wetenschap en het leven van alle dag.

Om Sargasso in stand te houden hebben we wel wat geld nodig. Zodat we de site in de lucht kunnen houden, we af en toe kunnen vergaderen (en borrelen) en om nieuwe dingen te kunnen proberen.

Foto: via Taalunie. Het Comité van Ministers met de interim-Algemeen Secretaris Foto Saycheese

Laat de Taalunie saai zijn

, door

OPINIE - Aan sommige politicidingen zal ik nooit wennen. Het idee bijvoorbeeld om ‘verklaringen’ af te geven. Er is een evenement in Antwerpen, en je schrijft een volkomen nietszeggende tekst en noemt deze ‘de verklaring van Antwerpen’:

Als Comité van Ministers willen we daarom onze 100e vergadering aangrijpen om de Taalunie klaar te maken voor de toekomst. We bekrachtigen vandaag het belangrijke Verdrag uit 1980 en de doelstellingen in dat verdrag. Dat zijn de gemeenschappelijke ontwikkeling van de Nederlandse taal en de gemeenschappelijke bevordering van de kennis en het verantwoorde gebruik van de Nederlandse taal, de Nederlandse letteren, en de studie en verspreiding van de Nederlandse taal en letteren in het buitenland. De Taalunie zal in de toekomst de verbindende rol van het Nederlands in maatschappelijke domeinen zoals onderwijs, cultuur, welzijn en de arbeidsmarkt blijven houden. Hierbij is het van belang dat de Taalunie ook bij het brede publiek een voldoende zichtbare en inspirerende rol opneemt.

Wie heeft hier wat aan? Wat stellen die ministers zich voor bij het, al dan niet gemeenschappelijk, ‘ontwikkelen’ van de Nederlandse taal? Op welke manier is de taal nog niet voldoende ‘ontwikkeld’? Gaan de ministers eigenhandig nieuwe zinsconstructies verzinnen? En wat is volgens hen eigenlijk ‘verantwoord gebruik’ van de Nederlandse taal, en hoe verhoudt zich dat tot ‘onverantwoord gebruik’? Is de taal een dodelijk instrument waarbij de overheid ervoor moet zorgen dat mensen er niet onverantwoord mee omgaan? Moet men voortaan een vergunning hebben om Nederlands te kunnen spreken?

Foto: Jos van Zetten (cc)

Het wordt tijd om eindelijk eens kritiek op Israël te gaan onderscheiden van antisemitisme

, door

OPINIE - Ach antisemitisme. Harry van Bommel, Kamerlid voor de SP, liep in 2009 mee in een mars die werd gehouden om te protesteren tegen de Israëlische inval van dat jaar in Gaza,. Hij liep gearmd met Gretta Duisenberg en ze riepen ”Intifada, intifada, Palestina vrij”. Een videofilmpje daarvan verscheen op tv en in een talkshow krabbelde Van Bommel een beetje terug. Maar de volgende dag was er in dezelfde talkshow hetzelfde filmpje en werd hij volledig afgebrand. Onbekenden achter Van Bommel en Duisenberg riepen daarin opeens ”Hamas, Hamas, alle Joden aan het gas!” Ik had een groot deel van de mars meegelopen en geen enkele keer ”Hamas Hamas” gehoord. Ik sprak erover met anderen de hele tocht hadden meegelopen. Die hadden ook niets gehoord. Korte tijd later sprak ik Job Cohen, de toenmalige burgemeester, die zei dat de politie die de hele route  de gaten had gehouden ook geen melding had gemaakt van ”Hamas, Hamas”. Volgens Cohen was het mogelijk dat de video achteraf was ingedubt.

In de jaren die volgden waren er steeds nieuwe gevallen van hetzelfde heftige antisemitisme, die vaak naar buiten kwamen via de Telegraaf. In 2014 stond Fatima Elatik volkomen onwetend op een foto van een Israëlische vlag die werd gecombineerd met een hakenkruis.  Het beeld was ongeveer tien  minuten te zien voordat het werd weggehaald. Maar voor een foto in de krant van wakker Nederland was dat lang genoeg. Niet lang geleden, in 2021 of ’22, werd het toenmalige Kamerlid Kauthar Bouchallikht ermee geconfronteerd dat ze op dezelfde foto had gestaan. Het is nooit achterhaald wie verantwoordelijk was voor het plaatje. Zou het kunnen dat er eenzelfde geschiedenis aan verbonden is als destijds bij Van Bommels ”Hamas Hamas”?

Doneer!

Mededeling

Sargasso is een laagdrempelig platform waarop mensen kunnen publiceren, reageren en discussiëren, vanuit de overtuiging dat bloggers en lezers elkaar aanvullen en versterken. Sargasso heeft een progressieve signatuur, maar is niet dogmatisch. We zijn onbeschaamd intellectueel en kosmopolitisch, maar tegelijkertijd hopeloos genuanceerd. Dat betekent dat we de wereld vanuit een bepaald perspectief bezien, maar openstaan voor andere zienswijzen.

In de rijke historie van Sargasso – een van de oudste blogs van Nederland – vind je onder meer de introductie van het liveblog in Nederland, het munten van de term reaguurder, het op de kaart zetten van datajournalistiek, de strijd voor meer transparantie in het openbaar bestuur (getuige de vele Wob-procedures die Sargasso gevoerd heeft) en de jaarlijkse uitreiking van de Gouden Hockeystick voor de klimaatontkenner van het jaar.

Foto: Bron: Livius.org

B4: Het achtvoudige pad van het Boeddhisme

, door

De vorige keer behandelden we de drie juwelen ofwel de drie wegen naar boeddhistische kennis, die leidden tot vier waarheden, waaruit een achtvoudig pad viel af te leiden dat richting nirwana voerde.

Het achtvoudige pad

Het eerste pad is dat van inzicht in de werking van het lijden. De boeddhist leert begrijpen wat lijden is en leert inzien hoe het valt op te heffen. Dit inzicht komt neer op de eerder genoemde ‘vier waarheden’.

De drie volgende paden lijken wat op de drieslag van het zoroastrisme: goed denken, goed spreken, goed handelen. Het tweede pad is dus het nastreven van de juiste gedachten en bedoelingen. De boeddhist is onzelfzuchtig, liefdevol, vriendelijk, geweldloos en harmonieus, en heeft mededogen.

Het derde pad is het juiste spreken. De boeddhist liegt niet, lastert niet, vloekt niet, en hij loopt over het algemeen niet slap te leuteren. Hij kiest zijn woorden met zorg.

Het vierde pad is dat van het juiste handelen. Niet doden en niet stelen uiteraard. Daarbij laat de boeddhist zijn aandacht niet afleiden van zichzelf door misbruik van zintuiglijke genoegens. In andere woorden, een ware boeddhist zal zich dus niet verliezen in vreet- en zuippartijen en liederlijke orgieën.

Lezen: De wereld vóór God, door Kees Alders

Mededeling

De wereld vóór God – Filosofie van de oudheid, geschreven door Kees Alders, op Sargasso beter bekend als Klokwerk, biedt een levendig en compleet overzicht van de filosofie van de oudheid, de filosofen van vóór het christendom. Geschikt voor de reeds gevorderde filosoof, maar ook zeker voor de ‘absolute beginner’.

In deze levendige en buitengewoon toegankelijke introductie in de filosofie ligt de nadruk op Griekse en Romeinse denkers. Bekende filosofen als Plato en Cicero passeren de revue, maar ook meer onbekende namen als Aristippos en Carneades komen uitgebreid aan bod.

Closing Time | Gatecreeper

, door

Wat een héérlijk retro videoclipje! Bliksemflitsen, wapperende manen waar een ventilator op staat, een kerkhof midden in de nacht… wat wil een mens nog meer? Nou ja, leuke muziek bijvoorbeeld? Gelukkig heeft het Amerikaanse Gatecreeper dat ook in de aanbieding. Lekker melodieuze death metal met een catchy rifje. Mensen die nieuwsgierig zijn geworden: ze treden op bij het Nederlandse optreden van Sepulfest, de afscheidstour van Sepultura. En dat is natuurlijk een fantastische reden om Gatecreeper eens live te gaan bekijken.

Closing Time | Frozen Dawn

, door

W00t! Spaanse melodieuze black metal, dat is weer eens wat anders! Frozen Dawn, uit Madrid, was met het album The decline of the enlightnened gods, verantwoordelijk voor één van de metalen hoogtenpunten uit 2023. Het nummer Frozen Kings is zowel catchy als lekker agressief.

 

Closing Time | KennyHoopla

, door

Als je dit nummer hoort, zou je toch niet denken dat het gezongen wordt door een twintiger uit Ohio. De 26-jarige Kenneth La’ron heeft dat Britse postpunk/new wave geluid volledig onder de knie.

Alsof je ergens in de jaren ’80 in een garage in Manchester staat te springen.

Lezen: Venus in het gras, door Christian Jongeneel

Mededeling

Op een vroege zomerochtend loopt de negentienjarige Simone naakt weg van haar vaders boerderij. Ze overtuigt een passerende automobiliste ervan om haar mee te nemen naar een afgelegen vakantiehuis in het zuiden van Frankrijk. Daar ontwikkelt zich een fragiele verstandhouding tussen de twee vrouwen.

Wat een fijne roman is Venus in het gras! Nog nooit kon ik zoveel scènes tijdens het lezen bijna ruiken: de Franse tuin vol kruiden, de schapen in de stal, het versgemaaide gras. – Ionica Smeets, voorzitter Libris Literatuurprijs 2020.

Volgende